Keşkeler,
insanın canını yakan, pişman olmasına neden olan şeylerdir. Ne kadar canımızı
yaktığımızı bilsekte, hep “keşke” vardır dillerimizde. Kendi yaptığımız yanlışların,
başkalarının yaptıklarının yada sadece rastladığımız olayların diğer tarafını
hayal ederiz. Şöyle ki: “keşke” deriz, “böyle olsaydı.”. “keşke” deriz,
“yapabilseydim.”. Bir yandan da kendini avutur aslında insan. Ama ne yaparsa
yapsın, pişmanlıkları gittikçe onun yüzüne vurulur, acıtır. Zaten insan “keşke”
derken pişmanlığını belirtmez mi? Ama unutmayın “keşke” dediğiniz, olmasını
istediğiniz şeyler gerçekte olsaydı, belki de şuan olduğunuz durumdan daha kötü
bir halde olabilirdiniz. Şunu demek istiyorum yani; “Her işte bir hayır
vardır.” derler ya. O istediğiniz şeyin size olumlu etki edeceği garantisi yok
sonuçta. Mesela zengin olmak; evet herkes bunun kendisi için iyi olacağını
düşünebilir. Ama belki de bu dileğiniz gerçekleşse bütün arkadaşlarınızı
kaybedeceksiniz yada bencilleşeceksiniz. Ne bileyim. Sadece iyi yönlerine bakmayalım
diyorum. Çünkü bazen bizim göremediğimiz kötü yönleri de olabilir. Kısacası
“keşke”lerle geri gelmeyecek olan değerli zamanımızı harcamaya gerek yok. Hatta
geçmişin keşkeleri şu anımızı çalan bir hırsızdır. Değer mi şu anımızı
mahvetmeye?
27 Ağustos 2014 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder